Een baan die niet vast is, daar zit een luchtje aan. Vanuit die gedachte moet flexibele arbeid zoveel mogelijk worden teruggedrongen. In die discussie wordt vergeten dat veel tijdelijk werk door scholieren en studenten wordt gedaan. Die willen gewoon een centje bijverdienen, meer niet. Daarnaast zijn er ook mensen bewust kiezen voor een wat vrijer bestaan.
 
Seizoenswerk
Wat met name over het hoofd wordt gezien, is dat bepaald werk nu eenmaal tijdelijk van aard ís. Neem seizoenswerk, het woord zegt het al. Aardbeien worden niet geoogst in december. En dan heb je nog sectoren die te maken hebben met enorme pieken in het werk. De detailhandel bijvoorbeeld moet het vooral hebben van de decembermaand. Die kan dan niet zonder oproepkrachten.
 
Niet werkbaar in de praktijk
Maatregelen in de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB), die nu voorligt in de Tweede Kamer, maken dit soort werk duurder en moeilijker te organiseren. Voor tijdelijk werk moet standaard een hoge WW-premie worden betaald en is een transitievergoeding verschuldigd. En aan oproepcontracten worden eisen gesteld die in de praktijk niet werkbaar zijn.
 
Vast contract
Het kabinet hoopt ermee te bereiken dat meer tijdelijke krachten een vast contract krijgen. Dat gaat echter niet gebeuren. Dit soort werk laat zich niet in een vast contract vangen. Want wat moeten die vaste medewerkers van een camping dan doen in die vijf of zes maanden dat die gesloten is? En al die oproepkrachten in de supermarkt, als de drukke decembermaand voorbij is? Het is niet logisch en niet fair om ondernemers ervoor te straffen dat zij niet het hele jaar door werk hebben. Het is nog niet te laat voor de politiek om in te zien dat voor dit soort werk een uitzondering moet worden gemaakt. Want zo werkt het niet.
 
Alfred van Delft
Beleidssecretaris arbeidsmarkt
VNO-NCW

(foto: eigen foto OVDD)